7:1 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius 7:2 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui 7:3 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi 7:4 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras 7:5 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est 7:6 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe
7:7 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona 7:8 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam 7:9 sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet 7:10 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius 7:11 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae 7:12 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere 7:13 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo 7:14 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties 7:15 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea 7:16 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei
7:17 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum 7:18 visitas eum diluculo et subito probas illum 7:19 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam 7:20 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis 7:21 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam