32:1 (31:1)
David
eruditi
beatus
cui
dimissa
est
iniquitas
et
absconditum
est
peccatum
32:2 (31:2)
beatus
homo
cui
non
inputabit
Dominus
iniquitatem
nec
est
in
spiritu
eius
dolus
32:3 (31:3)
quia
tacui
adtrita
sunt
ossa
mea
in
rugitu
meo
tota
die
32:4 (31:4)
die
enim
et
nocte
gravatur
super
me
manus
tua
versatus
sum
in
miseria
mea
cum
exardesceret
messis
iugiter
32:5 (31:5)
peccatum
meum
notum
facio
tibi
et
iniquitatem
meam
non
abscondo
dixi
confitebor
scelus
meum
Domino
et
tu
dimisisti
iniquitatem
peccati
mei
semper
32:6 (31:6)
pro
hoc
orat
omnis
sanctus
ad
te
tempus
inveniens
ut
cum
inundaverint
aquae
multae
ad
illum
non
accedant
32:7 (31:7)
tu
es
protectio
mea
ab
hoste
custodies
me
laus
mea
salvans
circumdabis
me
semper
32:8 (31:8)
doceam
te
et
monstrabo
tibi
viam
per
quam
ambules
cogitabo
de
te
oculo
meo
32:9 (31:9)
nolite
fieri
sicut
equus
et
mulus
quibus
non
est
intellegentia
in
camo
et
freno
maxillas
eorum
constringe
qui
non
accedunt
ad
te
32:10 (31:10)
multi
dolores
impii
confidentem
autem
in
Domino
misericordia
circumdabit
32:11 (31:11)
laetamini
in
Domino
et
exultate
iusti
et
laudate
omnes
recti
corde