11:1 respondens autem Sophar Naamathites dixit 11:2 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur 11:3 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis 11:4 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo 11:5 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi 11:6 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
11:7 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies 11:8 excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces 11:9 longior terrae mensura eius et latior mari 11:10 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei 11:11 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat 11:12 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
11:13 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas 11:14 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia 11:15 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis 11:16 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis 11:17 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer 11:18 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies 11:19 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi 11:20 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae