16:1 dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius 16:2 et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare 16:3 ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco 16:4 scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas 16:5 convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo 16:6 at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta 16:7 deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta 16:8 et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt 16:9 et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula 16:10 qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est 16:11 si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis 16:12 et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis 16:13 nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae 16:14 audiebant autem omnia haec Pharisaei qui erant avari et deridebant illum 16:15 et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum 16:16 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit 16:17 facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere 16:18 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur
16:19 homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide 16:20 et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus 16:21 cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius 16:22 factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives et sepultus est in inferno 16:23 elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius 16:24 et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma 16:25 et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris 16:26 et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare 16:27 et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei 16:28 habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum 16:29 et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos 16:30 at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent 16:31 ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent